Beijing zaterdag 18 augustus 2012

Voor ons is het een hernieuwde kennismaking met Beijing. In 1997 waren we hier ook. In die tijd is hier een hoop gebeurd. Ten 1e wat is er veel gebouwd! Prachtige gebouwen en van goede kwaliteit. En de Chinezen zijn langer geworden. Zou het komen door het Westerse eten? De Mac Donald zie je hier op elke straathoek. Oh als Mao dat wist...

We gaan naar de Verboden Stad. Drommen en drommen mensen stromen de poorten door, waar overigens nog steeds het portret van Mao prominent boven hangt. Het lijkt Open Monumentendag wel! De kaartjes zijn gelukkig zo geregeld. Nog even onze bagage door een scan en we staan al bij de 5 bruggen die over het Gouden Water liggen. We zoeken de flanken van de Verb. Stad op om een beetje in de rust te lopen. Stiekum denken we even aan 15 jaar terug, wat rustig was het toen.

Na uren dwalen door het paleiscomplex zoeken we aan de achterkant de uitgang op en stromen we met een golf mensen mee naar buiten. Op naar een park, even rust. Het is zaterdag, ook de Chinezen genieten van een vrije dag. Dat zien we in het Bei Haipark waar men massaal met gehuurde bootjes het meer op gaat.

Al wandelend komen we in een hutong terecht. De oude steegjes met de binnenplaatshuizen waar vroeger hele Chinese families woonden. Nu nog steeds, maar hun aantal wordt minder en minder, want de hutongs moeten in rap tempo plaatsmaken voor nieuwbouw.

Opeens staan we voor een Chinees Restaurant. Hmm, het ziet er goed uit. In een steegje zien we een hele groep koks staan voor laatste instructies. Aan de muur hangt een hele serie bordjes met gewonnen awards en iets met 5 sterren. Na een snelle prijscheck, we willen niet voor onverwachte verrassingen komen te staan, wagen we het erop. We krijgen een schaal fruit op een dampend bord, het lijkt wel iets uit een of ander kookprogramma. Er loopt volop bediening die via een microfoontje contact houden met de keuken. Bij het uitserveren van eten dragen ze een soort mondkap. We zien de ene na de andere pekingeend voorbij komen, een specialiteit hier. Wij houden onze bestelling iets eenvoudiger, maar heerlijk dat het is. En dat voor 18 euro inclusief drankjes.

Over pekingeend gesproken, we hebben inmiddels verschillende parken bezocht en zijn in totaal 2 eenden tegengekomen. Vogels zie je hier ook niet, op een paar mussen na. Geen vissen in de vijvers, op een paar kleintjes na. Eh, zou het iets met de Chineese eetgewoonten te maken hebben?

Via de drukke winkelstraat Wang Fujing lopen we terug naar ons hotel. Het is er druk. Even verderop staan een hoop mensen bij elkaar. Een opstootje denken we. Maar nee iedereen kijkt omhoog. Er zit een man op de rand van een hoog gebouw. Ad trekt mij gauw mee, wegwezen hier. Een vrouw klamt mij vast, 'take care' herhaalt ze een paar keer, oppassen dus.

Beijing zondag 19 augustus 2012

Onze aanvankelijke plannen om de Muur te bezoeken laten we varen. Lang geleden hebben we een prachtige stuk muur bezocht in herfstkleuren, die herinnering houden we graag levend. We huren fietsen en zijn gelijk in ons element. Beijing is zo plat als een dubbeltje en hoe groot het ook is, het fietst makkelijk weg. Het 'fietsbriesje' is heerlijk verkoelend. Beijing heeft aparte fietsstroken, die soms zo breed zijn als 2 rijstroken. Maar we zijn wel alert bij rechtsafslaand verkeer. Ook al hebben we groen licht, de auto's rijden al afslaand gewoon door.

We fietsen naar de Achterste Meren toe, een prima fiets- en recreatiegebied. Ook verkennen we de Hutong eromheen en bezoeken een modelbinnenplaatswoning. En we ontdekken een heel leuk straatje met winkeltjes die porcelein, leer, fijne knipselkunst, zijde en keramiek verkopen. Ad koopt een Chinese mok en ik zwicht voor een zijden sjaal.

Dan zetten we vaart achter de trappers en fietsen we noordwaarts naar het Olympisch park. Hier waren de spelen in 2008. Het is een groot opgezet gebied en bestaat uit diverse gebouwen. Natuurlijk is er het wereldberoemde 'Birdsneststadium' waar de opening van de spelen plaatsvond. Ook is er een grote zwemhal met een ontwerp van blauwe bubbels. En een indoorhal, waar Joeri van Gelder goud haalde.

Deels in het donker fietsen we terug naar ons hotel. De fietsen mogen we buiten naast een gigantisch hoge marmeren vaas parkeren.

Beijing maandag 20 augustus 2012

Onze fietsen zijn weg! De daghotelmanager had ze laten verwijderen. Vond ie geen goed idee, zo naast de kostbare vazen. Gelukkig vinden we de fietsen aan de zijkant van het hotel onbeschadigd terug.

We kunnen Beijing natuurlijk niet verlaten zonder het nieuwe CCTV gebouw (2008) van Rem Koolhaas gezien te hebben. In het Business District komen we terecht in een zee van hoge gebouwen. En ook zien we overal bouwputten, Rotterdam in het quadraat. Als een waar icoon ligt het CCTV gebouw ertussen. We dachten er even naar binnen te kunnen lopen, maar het gebouw is overal afgeschermd met hekken. Erom heen liggen keurig verzorgde plantsoentjes die net bewaterd zijn.

Wat in Ulaan Baatar totaal niet speelde, zien we hier regelmatig: bedelende mensen. Vooral bij de uitgang van de Verboden Stad en in het winkelgebied van Wang Fujing. We zien misvormde mensen, blinden en oude mensen allemaal bedelend voor een paar yuan.Het is schrijnend om te zien en regelmatig geven we ze wat, ook al is het maar een druppel op een gloeiende plaat.

Ook het Tian'Anmenplein bezoeken we natuurlijk. Het is warm, de zon brandt. Straatverkopers blijken altijd net het juiste bij de hand te hebben. Valt er regen dan staan ze met parapluus, nu komen ze aan met kleine parasolletjes die je op je hoofd kunt zetten. Het mausoleum van Mao ligt er stil bij.

Na een siesta maken we nog een fietstocht. Het Nat. Grand Theater van Beijing blijkt een heel bijzonder gebouw in de vorm van een reusachtig ei. We eten weer in ons '5-sterren' restaurant. Voor de katten om de hoek nemen we de restjes mee.