Onze vlucht verliep prima. We vlogen met Aeroflot, ja van die touwtjes en zo, maar het is prima bevallen. De Airbus A321 heeft ons in zo'n 3 uur tijd probleemloos naar Moskou gebracht. En we kregen nog een heerlijke maaltijd ook. En helemaal super, we kregen een plekje bij de nooduitgang!

Op de luchthaven is het even zoeken om de juiste bus te vinden naar de metro. We leren al gelijk onze 1e 'Ruslandles voor beginners': negeer de mensen achter de loketten, dan doen ze jouw nl. ook. Vraag het de mensen op straat, dat werkt goed. Onze 1e woordje Russisch: spasiba, bedankt!

Wat is deze stad groot ontdekken we onderweg naar de metro vanuit ons minibusje. Overal zien we wegen, auto's flats, veel saaie blokken, maar af en toe ook wat architectuur.

Ad heeft het hotel geregeld en dat is werkelijk prima. Het ligt in de wijk Arbat, een levendig uitgaansgebied. De Arbat 'straat' is een voetgangerszone dat vlak bij ons hotel ligt. Van herrie op de kamer hebben we gelukkig geen last en de bedden slapen super.

Zaterdag 28 juli

We volgen de Arbat en dat voert ons naar het Kremlin. Er staan rijen met mensen voor de kaartjes van het Kremlin. Wij slaan dit maar even over en wandelen naar het Rode Plein. Mensen kijken is een leuke bezigheid en we houden dat wel even vol. Vooral de vele bruidjes en hun gevolgd leveren leuke scenes en foto's op. Het mausuleum van Lenin slaan we over, er gaan geruchten dat er gewoon een wassen beeld ligt.

We bezoeken de Basilius Kathedraal grenzend aan het Rode Plein. Deze is bekend van de journaalbeelden, met die mooi gekleurde uientorentjes. Ivan de Verschrikkelijke heeft 'm laten bouwen en dat is zo ongeveer het enige goede wat de man in zijn leven heeft gedaan. Volgens de reisgids heeft hij in razernij z'n enige capabele zoon in razernij gedood, liet hij hele dorpen uitmoorden en zo af en toe vilde hij iemand levend. Verschrikkelijk dus. Maar de kathedraal is prachtig!

Onze wandeling voert ons langs het Kremlin naar de Christus Verlosserkathedraal. 't Orgineel was gesloopt in 1931 doore de Bolsjewieken op bevel van Stalin. Zo zonde, ik geloof dat zelfd de priesters er nog in zaten toen het gesloopt werd. Ze hielden in die tijd nergens rekening mee, alles voor het communistische ideaal. Nu herbouwd in opdracht van de burgemeester van Moskou. Die heft, op 'mafioso wijze' gewoon wat extra belasting et voila. Prachtig interieur, veel iconen.

Gorkipark bezoeken we als toetje. Gezellig daar en heel relaxed. Alle Russen nemen hun gemak, hoewel alle....... we zien alleen jonge mensen. Waar zitten de oudjes? We ontdekken later dat het voor de ouderen en slecht ter been zijnde mens het moeilijk is zich staande te houden. De 2x 6-baanswegen die je hier af en toe ziet zijn zeer moeilijk over te steken. Ook bij de stoplichten, je krijgt er maar 43 seconden de tijd voor en dan is het echt doorlopen geblazen. En de auto's (veel dure merken Mercedes/ Audi, waar zijn de Ladaatjes....?) scheuren als gekken.

Zondag 29 juli

Wat een uitgebreid metronetwerk! Om de 30 seconden komt er een metro die net zo lang is als het perron zelf. Het is alleen wat gepuzzel met het Cyrillisch schrift. Op onze plattegrond staat het in ons alfabet het het Cyr. schrift, maar op de metrostations zelf is het alleen Cyr. wat de klok slaat. Na wat getuur komen we er wel uit. Een paar keer stappen we verkeerd uit, wat niet zo erg is, er komt zo weer een metro.

We bezoeken Tsaritsyno, het dorp van de tsjarina Catharina de Grote. Prachtig landgoed uit 1775. Zelf vond ze het niet zo geslaagd, allen de Opera beviel haar. Wij vonden het wel heel mooi hoor en de Russen ook die daar heerlijk vertoefden in het bos, rond de vijvers en de paleizen en bloemenborders.

Op de terugweg richting Moskou Centrum maken we nog een stop in Kolomenskoje, dit was in de 16e eeuw een favoriet landgoed van de tsjaren. We bezoeken diverse kerken, die geloof ik altijd doorlopende dienst hebben. Met een hoofddoek mag je er als vrouw binnen. Wel staande receptie die orthodoxe diensten. De hut van Peter de Grote uit Archangelsk ligt er ook. Hebben ze daar opnieuw opgebouwd. En de Kerk van Johannes de Doper, waar Ivan de V. zich heeft laten dopen. We genieten van het mooie landgoed en dan terug naar de City.

Ad heeft zijn oog laten vallen op een paar grote gebouwen die hij graag wil zien. Maar hoe er te komen weten we niet, ze staan ergens in de verte. Nog niet in onze reisgids vermeldt. Ad tekent wat en met veel vragen krijgen we een aantal metrostations op. Gelukkig belanden we precies bij de goede. De torens zijn nog in aanbouw, maar wel indrukwekkend. Het worden een van de hoogsten van Europa zegt Ad, moderne stijl, aparte vormen. Eentje lijkt op een gestapelde hoge blokkendoos. De reuze baboeskapoppen in het nabijgelegen winkelcentrum vinden we ook heel leuk. We eten blini's (russische pannenkoekjes) op de Arbat bij een Russisch fastfoodrestaurant.